klok

Jan Eisenloeffel ontwierp in het begin van zijn carrière sobere huishoudelijke objecten, bedoeld voor alledaags gebruik. Zo rond 1910 maakte de kunstenaar echter een draai van 180 graden. Teleurgesteld in de mogelijkheden een verantwoord en betaalbaar gebruiksvoorwerp te vervaardigen voor brede publieksgroepen ging hij luxeproducten maken. Ze waren rijkelijk gedecoreerd en zeer kostbaar. De klok vormt een hoogtepunt van deze nieuwe richting en is gemaakt voor de Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes te Parijs in 1925. Daar won dit pronkstuk een gouden medaille. De inspiratie putte Eisenloeffel uit allerlei bronnen. Zo was de getrapte ruitvorm afgeleid van de architectuur van Azteken en Mesopotamiërs. De onregelmatig meanderende lijnen op de wijzerplaat doen Chinees aan, evenals het opengewerkte gouden rasterwerk aan de buitenrand. Precies vallen de verschillende invloeden niet te benoemen. De andere Nederlandse inzendingen op de 'Expo 1925', veelal afkomstig van ontwerpers uit de Amsterdamse School, lieten diezelfde voorkeur voor het exotische zien.