Reflection of the Big Dipper

Reflection of the Big Dipper is opgebouwd uit lagen verf met als afwerking van de compositie druppels lakverf. Rond 1947 verruilde Jackson Pollock zijn kwasten voor stokken, troffels en messen. Ook voegde hij aan het doek ongewone materialen toe, zoals zand, gebroken glas, spijkers, munten, verftube- en flessendoppen. Vanaf dat moment wordt het aanbrengen van de verf en het radicaliseren daarvan Pollocks hoofdthema. Met de werken die hij zo maakte, verkreeg Pollock een unieke positie binnen de abstract-expressionistische beweging. Reflection of the Big Dipper werd in 1948 bij Betty Parsons Gallery tentoongesteld samen met 16 andere schilderijen van Jackson Pollock. De tentoonstelling werd positief ontvangen. Pollocks werken uit deze tijd vormen de overgang van een meer traditionele verfbehandeling naar zijn revolutionaire druppeltechniek, toegepast op groot formaat doeken.