Portret van de Vieux Clown

Het schilderij van de oude clown komt tot stand in een periode dat de in Parijs gevestigde Kees van Dongen al een redelijke bekendheid geniet. Met grove, snelle verftoetsen is een portret van een oude, schele man geschilderd. De kleurrijk uitgedoste figuren uit het circus- en theaterleven zijn bij meerdere kunstenaars in deze tijd een geliefd onderwerp. Vanwege het gebruik van felle, ongemengde kleuren en primitief aandoende vormen wordt het werk van Van Dongen tot het fauvisme gerekend. In 1905 wordt Van Dongen uitgenodigd om met twee werken deel te nemen aan de Salon d’Automne (de jaarlijkse herfsttentoonstelling). Zijn werk is daar naast dat van o.a. Henri Matisse, André Derain en Maurice de Vlaminck vertegenwoordigd. De deelnemers worden door een criticus omschreven als ‘fauves’ (wilde dieren).