La belle noiseuse

Nadat hij zich met architectuur en vormgeving had beziggehouden, keerde Constant medio jaren '60 weer terug naar de schilderkunst. Zijn latere werk onderscheidt zich, met name vanaf de jaren '90, door het gebruik van heldere kleuren en zachtere contouren. Bovendien zijn de voorstellingen grotendeels figuratief. Constant keek in deze periode ook naar oude meesters en bekende schilders. Vooral Cézanne was belangrijk voor hem, met name zijn methode om een doek op te bouwen uit kleurvlakken en -vlekken. De titel van dit werk verwijst zeer waarschijnlijk naar de roman ‘Le chef-d’oeuvre inconnu’ van de Franse 19e-eeuwse schrijver Honoré de Balzac. Dit verhaal gaat over een schilder die moeite heeft zijn meesterwerk getiteld La belle noiseuse te voltooien. Het beschrijft de naarstige zoektocht van een kunstenaar naar een model en de relatie tussen een kunstenaar en zijn muze. Van Constant is bekend dat hij grote kunstenaars en schrijvers in zijn werk citeerde.