Voor de Marina Abramović-tentoonstelling geldt een toeslag. Zie Stedelijk.nl/toeslag, ook voor uitzonderingen.

Tentoonstelling — 26 nov 2016 t/m 22 apr 2017

Het Stedelijk presenteert dit najaar de Amerikaanse kunstenaar Jordan Wolfson (1980), een van de meest uitgesproken vertegenwoordigers van een nieuwe generatie kunstenaars die reflecteert op de digitalisering van de samenleving en andere technologische ontwikkelingen.

Het Stedelijk presenteert dit najaar de Amerikaanse kunstenaar Jordan Wolfson (1980), een van de meest uitgesproken vertegenwoordigers van een nieuwe generatie kunstenaars die reflecteert op de digitalisering van de samenleving en andere technologische ontwikkelingen. 

Deel 2: TRUTH / LOVE, 18 feb t/m 23 april 2017

TRUTH/LOVE is na MANIC/LOVE het tweede deel van de eerste Nederlandse solotentoonstelling van de Amerikaanse kunstenaar Jordan Wolfson. TRUTH/LOVE geeft een rijk overzicht van het werk van Wolfson, met twaalf 16mm films en videoanimaties uit de eerste fase van zijn kunstenaarschap, de recente video Animation masks en diverse objecten. Ook is zijn eerste animatronic Female figure (2014) te zien, een fascinerende maar ook angstaanjagende robotsculptuur, uitgerust met sensoren waarmee het werk interactie aangaat met het publiek.

Deze computergestuurde blonde vrouwenfiguur is gekleed als een hyper geseksualiseerde popster uit een videoclip: doorschijnend rokje, hooggehakte lieslaarzen, lange handschoenen. Haar gezicht is bedekt met een vogelachtig masker, van waaruit haar ogen via gezichtsherkenningssoftware de blik van de toeschouwer vangen. Terwijl ze de bezoeker aanspreekt - ondersteund door een soundtrack van popsongs - voert ze een geraffineerde dans uit voor de spiegel, verleidelijk en afstotelijk tegelijk in een ballet van kijken en bekeken worden.

Deel 1: MANIC / LOVE (t/m 29 jan 2017)

De tentoonstelling opent met Colored sculpture (2016), Wolfsons nieuwste animatronic beeld dat is gebaseerd op de geschiedenis van Amerikaanse popcultuur. Met zijn werk laat Wolfson niet de glad gepolijste versie van de Amerikaanse droom zien, maar juist de donkere achterkant. Het rode haar en de sproetjes van Wolfsons jongetjesrobot roepen herinneringen op aan literaire en pop-cult karakters als Huckleberry Finn, Howdy Doody en Alfred E. Neuman, de mascotte van MAD Magazine. Het jongetje hangt aan zware kettingen in een stalen raamwerk, zijn bewegingen aangestuurd door een computer. Hij wordt omhoog gehesen, naar achteren getrokken, zweeft rond en wordt weer tegen de vloer gesmeten. Soms probeert hij met zijn ogen contact te maken met het publiek. Hij is echter vooral de speelbal van de computer, die hem, voor de toeschouwer bijna voelbare, fysieke ontberingen laat ondergaan.
De indringende lichamelijkheid van de installatie, die de hele ruimte in beslag neemt, geeft het werk een onvoorspelbaar en gewelddadig karakter. Wolfson laat de grenzen tussen abstractie en figuratie vervloeien en onderzoekt de formele en verhalende mogelijkheden van sculptuur.

Naast Colored sculpture zijn verschillende videowerken en digitale schilderijen te zien. Een van de hoogtepunten is Raspberry poser (2012). Dit videowerk wordt bevolkt door een melange van Disney-achtige animatiefiguren, muterende rode bloedcellen, een rondspringend condoom, beelden uit de kunstgeschiedenis en een punker, gespeeld door Wolfson zelf. De beelden worden met elkaar verbonden door een schetterende soundtrack van pop hits, van Beyoncé tot Roy Orbison.

Ook zijn de ‘wall mounted digital paintings’ te zien; gladgeschilderde pop-art-achtige montages van teksten en beelden waarin elementen van zeer verschillende herkomst tegen elkaar opbotsen. Sommige tekstelementen hebben de vorm van ‘bumper stickers’: horizontale banen met krachtige tekstboodschappen zoals met name Amerikanen graag op de achterkant van een auto plakken om zo andere weggebruikers deelgenoot te maken van een humoristische, religieuze of politieke boodschap.

“Natuurlijk, het is meteen duidelijk dat Jordan Wolfsons veelbesproken Colored Sculpture een meesterwerk is, een klassieker – zo spectaculair, meedogenloos en krachtig is een hedendaags kunstwerk maar zelden.”

— Hans den Hartog Jager, NRC

PUBLIEKSPROGRAMMERING

THEORIE, 18 feb 2017
Jordan Wolfson: Sculpture and the Surrogate Self
Voertaal: Engels
Locatie: Stedelijk Museum Teijin Auditorium

Over de kunstenaar

Jordan Wolfson (New York, 1980) haalde in 2003 zijn Bachelor of Fine Arts in de beeldhouwkunst aan de Rhode Island School of Design. Zijn werk was onder meer te zien in het Cleveland Museum of Art in Ohio, S.M.A.K. in Gent, Kunsthalle Wien, REDCAT in Los Angeles, Galleria d'Arte Moderna e Contemporanea di Bergamo, Italië (2007) en de Kunsthalle Zürich (2004). In 2009 ontving Wolfson de prestigieuze Cartier Award van de Frieze Foundation. Hij woont en werkt in New York en Los Angeles.

Stedelijk Contemporary

Het Stedelijk Museum presenteert met regelmaat solotentoonstellingen van een veelbelovende generatie kunstenaars. Het gaat veelal om nieuwe producties en recente aankopen. Het Stedelijk reageert hiermee op de actualiteit en stimuleert hedendaags talent door, in sommige gevallen, ook de positie van opdrachtgever in te nemen. Voor het Stedelijk zijn kunstenaars de betekenisgevers van onze tijd. Door een langdurige relatie aan te gaan met de kunstenaars van nu krijgt de collectie van de toekomst een gezicht. 

CREDIT

 De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt met genereuze financiële steun van LUMA Foundation, Fonds 21, VSBfonds, Fundación Almine Y Bernard Ruiz-Picasso Para El Arte, Sadie Coles HQ en David Zwirner.

Speciale dank gaat uit naar de leden van de Jordan Wolfson Exhibition Circle: ProWinko Nederland B.V., Ringier Collection en anonieme begunstigers. De catalogus is mogelijk gemaakt door Joe en Marie Donnelly.

De Stedelijk Contemporary presentaties in 2016 en 2017 worden mede mogelijk gemaakt door Ammodo.