Parler seul

Voor Joan Miró was er geen onderscheid tussen beeldende kunst en literatuur. Hij illustreerde geen boeken maar zocht eerder naar een vrije verbeelding van een tekst. De typografie zorgde wel voor de juiste verhouding en ritme tussen beeld en tekst. In veelal primaire kleuren en in organische vormen geeft Miró in dit boek met 72 litho’s, uitdrukking aan het onderbewuste. Hij deed dat niet op een figuratieve manier, maar eerder met vormen verwant aan tekens en symbolen uit dat onderbewuste die uitstekend passen bij het werk van surrealisten als Tristan Tzara. Miró werkte al sinds 1930 samen met Tzara. De tekst van dit boek dateert uit 1945, de litho’s werden gedrukt tussen 1948 en 1950. In 1950 verscheen het boek tenslotte bij Aimé Maeght; de uitgever uit Parijs die uitstekende voorwaarden wist te creëren voor zijn kunstenaars, zoals de samenwerking met meester-drukker Mourlot.