Nieuws — 10 okt 2012

Weather Drawings van Marinus Boezem uit 1969

Het Stedelijk Museum kondigt met trots de aankoop van Marinus Boezem’s project Weather Drawings uit 1969 aan. Dit sleutelwerk uit het rijke oeuvre van Boezem werd in 1969 voor het eerst gepresenteerd door het Stedelijk Museum in de revolutionaire tentoonstelling Op Losse Schroeven. Dagelijks werd een handmatig ingekleurde weerkaart als dia geprojecteerd in een schaars verlichte ruimte, waarmee de actuele weersverwachting als een nieuwe ervaring werd geïntensiveerd. Door de zaal schalde de stem van een bekende weerman die de weersvoorspellingen van die dag voorlas. Het werk Lichtbak met windschaal van Beaufort, waarop de winddruk van stil tot orkaankracht wordt weergegeven, completeerde de installatie.

Voor Wim Beeren (curator van Op Losse Schroeven) was het werk van Marinus Boezem een belangrijk referentiepunt in de ontwikkeling van de tentoonstelling. Net als de arte povera kunstenaars stelde Boezem natuurlijke materialen en processen centraal. Door het weer in het museum te presenteren maakte de kunstenaar, in de woorden van Beeren, een soort ‘never ready made’. Het belang van het werk van Boezem kwam ook tot uiting doordat een van de weerkaarten als omslag van de tentoonstellingscatalogus gebruikt werd.

Marinus Boezem behoort samen met Jan Dibbets en Ger van Elk tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de conceptuele kunst en arte povera in Nederland in de tweede helft van de jaren zestig. In 1969 nam Boezem deel aan de twee baanbrekende internationale tentoonstellingen: Op Losse Schroeven in het Stedelijk Museum en When Attitudes Become Form in de Kunsthalle te Bern, samen met o.a. Joseph Beuys, Bruce Nauman, Walter de Maria en Gilberto Zorio. De immateriële en op ideeën gebaseerde kunstwerken op deze tentoonstellingen veroorzaakten een revolutie in de internationale kunstwereld. Boezem ondermijnde de uniciteit en de duurzaamheid van het kunstwerk. Hij dematerialiseert 'kunst en daarmee bevrijdt hij zich van de heersende waarden en tradities.

Boezems oeuvre ontwikkelt zich in de loop van vijftig jaar naast grensverleggende ideeën en videowerken ook tot sculpturen, ruimtelijke installaties en locatie gebonden werk in opdracht (o.a. De Groene Kathedraalin Almere en het Podio del Mondo per l’Arte op het Damplein in Middelburg). Vanaf het midden van de jaren 60 speelt het milieu, met thema’s als lucht, licht, geluid en beweging, een belangrijke rol in zijn werk. Ook het onderwijs vormde een belangrijk deel van zijn activiteiten vanaf die periode, uit een idealistische overtuiging dat kunst voor iedereen is.

Dat het werk van Boezem ook voor jonge hedendaagse kunstenaars een bron van inspiratie is, werd deze zomer duidelijk in de installatie van Ryan Gander op de Documenta. Die bevatte een directe referentie aan Boezem’s werken Show II, Lucht als zintuiglijke ervaring uit 1965 (panelen met gaten, van waarachter föhns lucht langs de toeschouwer blazen) en Show V, Immaterieel Plastiek uit hetzelfde jaar (waarbij zalen door middel van luchtdeuren verschillende temperaturen hadden en bezoekers een zintuiglijke ervaring kregen van warmte, lucht en kou).

Werk van Marinus Boezem is t/m 13 oktober te zien in Upstream Gallery in Amsterdam, in de soloshowDella Scultura Rustica, met werk uit de jaren 1968-2012.