Nieuws — 22 okt 2021

Kunstenaars maken nieuw werk voor Prix de Rome 2021

Tentoonstelling te zien in Stedelijk Museum Amsterdam van 13 november 2021 t/m 24 april 2022

Op 13 november opent in het Stedelijk Museum Amsterdam de tentoonstelling Prix de Rome Beeldende Kunst 2021. De genomineerde kunstenaars Mercedes Azpilicueta, Alexis Blake, Silvia Martes en Coralie Vogelaar maken hiervoor op dit moment nieuw werk. De Prix de Rome is de oudste prijs in Nederland voor beeldend kunstenaars onder de 40 jaar. De prijs wordt georganiseerd en gefinancierd door het Mondriaan Fonds.

Een internationale jury selecteerde de genomineerde kunstenaars uit een lijst van 217 kunstenaars die zichzelf voor de prijs hadden aangemeld. De jury koos voor vier kunstenaars met een krachtige praktijk, die met een eigenzinnige benadering en een eigen handschrift toewerken naar een volwassen oeuvre waarin zij nieuwe ontwikkelingen en intuïtieve processen toelaten. Op basis van het nieuwe werk dat in het Stedelijk Museum wordt getoond, zal de jury een winnaar selecteren. Deze wordt bekendgemaakt tijdens de officiële prijsuitreiking begin december. De winnende kunstenaar ontvangt een bedrag van 40.000 euro en de mogelijkheid om deel te nemen aan een residency programma.

Mercedes Azpilicueta, The Captive: Here's a Heart for Every Fate, 2019. Archief Van Abbemuseum, Eindhoven. Foto Marcel de Buck
Mercedes Azpilicueta, The Captive: Here's a Heart for Every Fate, 2019. Archief Van Abbemuseum, Eindhoven. Foto Marcel de Buck

MERCEDES AZPILICUETA
(Buenos Aires, Argentinië, 1981, woont en werkt in Amsterdam)
Mercedes Azpilicueta is geïnteresseerd in begrippen als het kwetsbare of collectieve lichaam, de-koloniaal feminisme en het dissidente geluid. In gelaagd werk brengt zij verschillende personages samen uit verleden en heden, die zich manifesteren in stemmen, vormen, teksten, sporen en herinneringen. Voor de Prix de Rome verdiept Azpilicueta zich in de rol die vrouwen uit de arbeidersklasse speelden tijdens het Aardappeloproer (1917) in de Amsterdamse Jordaan. In een groot tapijt, aangevuld met andere objecten, zal zij talrijke historische momenten vermengen met referenties naar hedendaagse protestbewegingen die wereldwijd door vrouwen zijn geïnitieerd.

Alexis Blake, Crack Nerve Boogie Swerve, 2019. Foto Diana Oliveira, re-touch: Thijme & Szafrańska
Alexis Blake, Crack Nerve Boogie Swerve, 2019. Foto Diana Oliveira, re-touch: Thijme & Szafrańska

ALEXIS BLAKE
(Pittsburg, VS, 1981, woont en werkt in Amsterdam)
Alexis Blake heeft een multidisciplinaire praktijk die beeldende kunst en performance samenbrengt in choreografie, geluid, video, sculpturen en drukwerk. Zij analyseert maatschappelijke onderwerpen en onderzoekt hoe het lichaam in de kunstgeschiedenis en daarbuiten wordt weergegeven, om haar bevindingen vervolgens kritisch te beschouwen, te ontregelen en te herzien. Voor de Prix de Rome onderzoekt Blake hoe het oud-Griekse verbod op de klaagzang een van de pijlers vormt van het Westerse patriarchale systeem waarin stemmen van vrouwen worden uitgesloten en onderdrukt. Bij rouw en protest is het een middel om lichaam en stem ongecensureerd en ongecontroleerd te uiten. Een nieuwe performance toont deze structuren en biedt ruimte voor collectieve rouw, voor een hedendaagse klaagzang waarin het lichaam zich vrij kan uiten en gehoord kan worden.

Silvia Martes, The Revolutions That Did (Not) Happen (film still), 2021
Silvia Martes, The Revolutions That Did (Not) Happen (film still), 2021

SILVIA MARTES
(Eindhoven, 1985, woont en werkt in Amsterdam)
Silvia Martes maakt experimentele films die verwant zijn aan het sciencefiction genre. Vaak vinden de verhalen van haar korte films hun oorsprong in autobiografische ervaringen of zijn geïnspireerd door collectief menselijk gedrag. Tegelijkertijd zijn ze losgekoppeld van de werkelijkheid en ongrijpbaar. De verhaallijnen ontstaan tijdens een proces waarin Martes zelf de decors bouwt, camera voert, acteert, regisseert en monteert. Voor de Prix de Rome maakt zij een film die zich afspeelt in het jaar 2121. Martes schetst een mogelijke toekomst die het resultaat is van ons huidige collectieve gedrag op het gebied van technologie en klimaat. De film volgt een aantal karakters die zich voortbewegen in de fictieve restanten van wat we ooit Moeder Aarde noemden.

Coralie Vogelaar, Infinite Posture Dataset, videoinstallatie met gemotoriseerde Relax Zone Pro Inversion Table, 2020. Dancer: Courtney May Robertson, choreography i.c.w Marjolein Vogels. Installation at House of electronic Arts, Bazel
Coralie Vogelaar, Infinite Posture Dataset, videoinstallatie met gemotoriseerde Relax Zone Pro Inversion Table, 2020. Dancer: Courtney May Robertson, choreography i.c.w Marjolein Vogels. Installation at House of electronic Arts, Bazel

CORALIE VOGELAAR
(Delft, 1981, woont en werkt in Amsterdam)
Coralie Vogelaar is een interdisciplinaire kunstenaar die wetenschappelijke disciplines, zoals gedragsstudies en data-analyses, combineert met artistieke verbeelding. Vanuit een fascinatie voor algoritmes onderzoekt zij de relatie tussen mens en machine. In samenwerking met experts uit verschillende disciplines maakt zij video-installaties en performances waarin de logica van machines wordt toegepast op het menselijk lichaam, en andersom. Met het werk dat zij voor de Prix de Rome maakt, levert Vogelaar commentaar op hedendaagse datasystemen die op basis van gemiddelden ons welzijn analyseren. Zij creëert een systeem met sensoren, speakers, kinetische en keramische onderdelen die bij bezoekers elk verschil in hartritme registreert en zo tot een steeds veranderende gezamenlijke compositie leidt.

De jury bestaat uit: Ann Demeester (directeur Frans Hals Museum, Haarlem, Bijzonder hoogleraar Kunst en Cultuur, Radboud Universiteit Nijmegen), Amira Gad (hoofd programma’s, LAS Light Art Space, Berlijn), Antonio Jose Guzman (beeldend kunstenaar, onderzoeker, docent), Samuel Leuenberger (directeur SALTS, Basel) en Viviane Sassen (fotograaf, winnaar Prix de Rome Beeldende Kunst 2007). Voorzitter is Eelco van der Lingen (directeur Mondriaan Fonds).
Tijdens de prijsuitreiking verschijnt de door Jap Sam Books uitgegeven publicatie Prix de Rome 2021.