vaas

Dit bijzondere werk van Hans Coper is bedekt met zwart slib. Op sommige plaatsen is het slib weg geschraapt en komt de onderliggende witte klei tevoorschijn. Het hele werk is bedekt met een transparant glazuur. Copers werken zijn handgedraaid op de schijf. Daarom beperkte Coper zich tot het maken van vazen die een sterk plastische kwaliteit hebben. Deze vaas werd aangeschaft na de tentoonstelling Engelse Keramiek in het Stedelijk Museum in 1953, waar o.a. werken van Coper en Lucie Rie te zien waren. Coper brengt in zijn werken vaak meerdere lagen slib aan. Het oppervlak is opgeruwd, waardoor de suggestie wordt gewekt dat het om een archeologische vondst gaat of dat het object aan weer en wind is blootgesteld geweest. Door het bekrassen van het oppervlak ontstaat een gevoel van intimiteit. Primitieve kunst was een grote inspiratiebron voor Coper, zoals in dit werk te zien is. Daarnaast onderging hij de invloed van Picasso, zoals bijvoorbeeld het gebruik van lijnen langs de vorm.